Tuinkabouter en haar tuinen

 

Tuinkabouter betekent: net 1.60 lang en een passie voor tuinieren......

 

Tuinkabouter staat synoniem voor Anke van Rossum, geboren 1966 (goed zaai-jaar!). Sinds 2002 woon ik met man Harry en katten Betty en Loes (kortweg BettyLoes) in Den Haag. Oorspronkelijk kom ik uit Den Bosch.

 

Ik tuinier op gevoel en ben ik op mijn best met mijn handen in de aarde en mijn neus tussen de bloemen of, zoals mijn liefste zegt: met mijn hoofd in de wolken en de wereld aan mijn voeten.....

 

 

"De Hof"

In de lange, hete zomer van 2003 verhuisden we van een dertigerjaren etagewoning naar ons eerste nieuwbouwhuis-met-tuintje in Loosduinen. We troffen een merkwaardig gevormd lapje grond van zo'n 60 vierkante meter waarvan de inrichting naar onze zin was maar waarin het plantenleven zwaar te lijden had gehad. Alleen een paar struiken hadden het overleefd. Van tuinieren wist ik nog niets maar het virus had me snel te pakken. Al doende werd een siertuin geboren. En we doopten hem "De Hof".

Nog voor de verfdampen waren opgetrokken, had ik het tuinvirus al te pakken. Terwijl de mannen nog druk aan het schaven, verven en boren waren, stond ik al de eerste plantjes in te graven. Hortensia's bijvoorbeeld: in de volle zon, wist ik veel.......

Een nieuwe verslaving was geboren en in de jaren die volgden las ik alles wat los en vast zat om maar zo veel mogelijk over tuinieren te weten te komen. Ik leerde hoe te zaaien en stekken en raakte zodoende steeds meer gefascineerd door de vele soorten tuinplanten.

De basis van de achtertuin wordt gevormd door een cirkelvormig en een rechthoekig terras met aan beide zijden een border. De tuin is afgeschermd met houten schuttingen, waartegen klimplanten groeien. In één border staat een houten kuip die als mini-vijver fungeert. Daartussendoor staat een verzameling struiken, vaste, één- en tweejarige planten. Op het rechthoekige terras staan zo veel potten als ik er maar kwijt kan, met daarin vooral uitbundige en kleurige bloeiers.

We wonen in de buurt van de kust. Ver weg genoeg om geen last te hebben van zoute zeewind maar dichtbij genoeg om in de winter te profiteren van de warmte van het zeewater: het vriest hier minder vaak en minder streng. Ook minder winterharde planten maken hier een kans .

Omdat ik me permanent in de fase bevind waar iedere plant fascinerend is, en dus het uitproberen waard, is van enig beplantingsschema geen sprake. Er kan gerust worden gesteld dat de borders in de zomers een rommeltje zijn en in de winter een puinhoop, maar dat is modern tegenwoordig. Geeft niet, er bloeien van februari tot en met december allerlei bloemen en het ziet er altijd vrolijk uit. Plus het geeft een excuus om me bij kwekers en zaadleveranciers lekker uit te leven!

 

"Het Voorportaal"

De voortuin stelt niet veel voor en is eigenlijk meer een grote bloembak. We noemen hem "het Voorportaal". Deze krijgt de hele dag zon en de grond is erg droog. Het is altijd maar een gok welke planten hier de zomer zullen overleven.

 

"Hof der Zoetheid"

Na drie jaar wachtlijst kreeg ik in de zomer van 2006 eindelijk mijn eigen volkstuintje op loopafstand: joepie, 60 vierkante meter erbij! Het heeft wat tijd gekost om al het puin te ruimen, maar sinds het vroege voorjaar van 2007 kan ik mijn eigen groenten maar vooral fruit kweken. Daarom hebben we de moes/fruittuin "Hof der Zoetheid" gedoopt. In de loop van de tijd heeft deze tuin zich ontwikkeld van een stuk zand met prei-op-rij naar een miniatuur voedselbos.

"Kraamkamer"

Veel planten zaai ik binnen voor. Vanaf maart verandert onze logeerkamer in de "Kraamkamer", waar vele soorten zaailingen het levenslicht zien. Een paar weken later is de kraamkamer te klein en verhuizen de jonge plantjes naar de slaapkamer en naar de huiskamer, tot ze naar buiten kunnen om af te harden. Dan kan mijn liefste opgelucht adem halen: er is weer plaats voor zíjn hobbies!