Kastanjebloedingsziekte

Het lijkt erop dat iedere kastanje (het geslacht Aesculus, niet verwarren met de tamme kastanje) slachtoffer kan worden van de massaal uitgebroken kastanjeziekte, ofwel bloedingsziekte. Op dit moment wordt de ziekte volop onderzocht. De sympomen zijn: donkere plekken op de stam waar stroperige vloeistof uit druppeld, die donkere strepen achterlaat. Uiteindelijk laat de bast los. De veroorzaker is vermoedelijk een combinatie van een ziekteverwekkende bacterie en bepaalde groeiomstandigheden. Het is onduidelijk hoe de ziekte wordt verspreid. Deze fatale ziekte is nog niet effectief te bestrijden. De ziekte sluipt onverstoorbaar voort. De enige remedie is voorlopig geen kastanjes aanplanten. Laat aangetaste bomen staan en snoei ze niet. Neem altijd contact op met je gemeente.

Iepenziekte

Deze dodelijke ziekte is nu redelijk goed onder controle en omdat er alleen nog resistente rassen worden aangeplant. De symptomen zijn: het blad van een zieke iep verkleurt in de zomer van geel naar bruin en valt af. Het begint met één tak en binnen enkele weken is de hele boom kaal. Kenmerkend zijn ook de "vaantjes"; kale takken met aan het uiteinde enkele dorre blaadjes. De ziekte wordt veroorzaakt door een schimmel die zich via de houtvaten door de boom verspreidt en de sapstroom aantast. De boom sterft af. De schimmel verspreidt zich zowel ondergronds, via het wortelgestel dat in contact komt met andere iepen als bovengronds, via een kevertje dat van boom naar boom vliegt. Deze iepespintkever legt haar eieren onder de bast van zwakke iepen. Tijdens het wegvreten van de bast brengt de geïnfecteerde kever de schimmel over. Ook dood hout met schors (haardhout!) is een broedplaats voor iepespintkevers en kan een bron van infectie zijn. Zieke bomen moeten binnen enkele weken worden gekapt en vernietigd. Zieke bomen moeten worden gemeld bij je gemeente. Uit voorzorg zijn gezonde bomen jaarlijks in te enten.

Bacterievuur

Dit is het bruinzwart verkleuren, verdorren en verschrompelen van bloemen, bladeren en hout. Het kan de getroffen planten in korte tijd volledig te gronde richten. Door de besmettelijkheid en de ernstige gevolgen voor de aangetaste plant vormt deze ziekte een gevaar voor met name de fruitteelt. Wanneer de omstandigheden voor de bacterie gunstig zijn (warm en broeierig weer, beschadiging), kan een uitbraak snel tot een epidemie leiden.  

Hoe kun je bacterievuur voorkomen? De verspreiding gebeurt voornamelijk tijdens door insecten, die afkomen op het zoete slijm. De insecten vliegen van bloem tot bloem en van boom tot boom. Belangrijk om te weten is dat de bacterie een ingangspoort nodig heeft. Snoeiwonden en vooral bloesems zijn zeer geschikt om besmet te worden. Snoeiwonden en andere beschadigingen worden afgedekt met een koperhoudende pasta.

Eikenprocessierups

In zomerse nachten trekken de rupsen over de stam en takken van eiken op zoek naar sappig blad. Overdag schuilen ze in hun nesten. Bomen worden geheel kaalgevreten en verzwakken. De brandharen van de rups verspreiden zich door de wind en veroorzaken jeuk, geïrriteerde slijmvliezen en ogen. Let op: vermijd contact met de eikenprocessierups, draag bedekte kleding, spoel met water of gebruik een huidzalf op basis van menthol. Ga bij ernstige klachten naar de huisarts. De eikenprocessirups kun je niet zelf bestrijden, daarvoor is een gespecialiseerd bedrijf nodig, die ze "opstofzuigt". Neem hiervoor contact op met de GGD in je woonplaats.

Kastanjemineermot

Het blad van de kastanje ziet er in de zomer al bruin uit. De door de mineermot verzwakte bomen zijn waarschijnlijk vatbaarder voor de gevreese bloedingsziekte. De Bomenstichting adviseert om afgevallen bladeren te verwijderen en te begraven of te verbranden. De aantasting zal hierdoor niet verdwijnen, maar volgend jaar wel veel minder hevig zijn.